Home > De Galgewei > Bewoners > Interview Marja en Frans Villee

Interview Marja en Frans Villee

Interview Marja en Frans Villee

De oorsprong van hun aanwezigheid op de wei was het feit dat opa(Piet) en oma Kooman al een huisje hadden op de wei. Ze vermoedt dat dit een van de eerste huisjes waren, want de informatie dateert van voor 1950! Het aantal huisjes dat er stond, was nog zeer beperkt. Het dak was nog van zeildoek. In de winterperiode werden de huisjes gedemonteerd en plat onder het zeildoek gelegd. Na 1950 werd het “nieuwe ”weitje” (zoals het was voor de herinrichting) aangelegd met het huidige aantal huisjes met de verplichting dat deze wit moesten zijn met een rood dakje. Ook nu moesten deze in de winter nog gedemonteerd worden. Na verloop van tijd vond men dat onhandig en liet men de huisjes permanent staan. Het huisje van opa Piet (nr. 7) pronkte wat naar voren en was gedoopt met de naam: de Wijde Blik. Zie foto. De vader van Marja Villee – Kooman, dhr. Adri Kooman en de oom Adri Poortvliet bouwden toen samen ook een huisje nl. nr. 19. Dit in samenwerking met Dhr. Kerkhof (de naaste buren die evenals Dhr. Poortvliet op scheepswerf “de Schelde” werkte waar dan ook de materialen vandaan kwamen) En zo stonden er 2 identieke huisjes naast elkaar.

Dhr. Adri Poortvliet heb ik nog gesproken toen hij nog woonde in het verzorgingshuis Ter Reede te Vlissingen. Evenwel was het moeilijk te communiceren i.v.m. doofheid en andere ouderdom kwalen. Met hulp van zijn dochter lukte het wel om een en ander te weten te komen.

Hun directe buren waren o.a. de fam. Kerkhof, de ouders van Lia en John van der Zee (nr. 8) en de fam. Plouvier. Op de wei waren toen nog slechts beperkt aantal huisjes, doch dit groeide in de jaren ’50 met het aantal wat er nu in zijn totaliteit staat. De wei was naar verluid eigendom van de stichting Vebenabos en die stichting stond voor de wederopbouw van de landbouw in Walcheren, met name de aardappelteelt. Hierover wordt een apart hoofdstuk gewijd in de het hoofdstuk historie.

De wei was (nog)niet voorzien van energie als elektra, gas en riolering. Wassen deed men zich bij een gemeenschappelijke kraan. Later werd er een was- en toiletgebouw neergezet. Op zich een verbetering, maar verre van hygiënisch. Het leven speelde zich veel af door met elkaar wat te organiseren, veel onder elkaar praten bij het licht van een (buta)gaslamp. Telefoon was er ook niet en in geval van nood ging men naar het café-restaurant Huvers, die wel een aansluiting hadden en waar later ook een telefooncel stond. Natuurlijk het strand! Veel werd er gevist, maar ook vroeg het onderhoud veel tijd en inspanning. In de zomer sportte men veel door te volleyballen midden op de wei en menig keer sneuvelde er een ruit door een harde bal. De pinkster- en zomerfeesten voor de jeugd en de ouders.

Dhr. Piet Kooman is ook nog voorzitter geweest van de informele vereniging samen met dhr. Poortvliet, dhr. Nieuwenburg, dhr. Post en dhr. Doelland. In een later stadium kwamen dhr. Heijnsdijk en de ons bekende Wim Vermeule in beeld. Dhr. Post was vooral de regelateur. Wat nu de nieuwe wei was graasde koeien. Tot zover dhr. Adri Poortvliet (+).

Het verhaal van Marja en Frans gaat verder. Het samen in bezit houden van het huisje was voor beide ouderen op den duur niet meer haalbaar. Eerst nam Marja, intussen met Frans Villée gehuwd, haar vadersdeel over zijn en later het deel van dhr. Poortvliet. Ze noemen het nog steeds als de deal van hun leven, zeker toen in 1994 hun dochter Ilse werd geboren, want waar kan een kind beter zijn dan op het weitje (lekker spelen met vriendjes en vriendinnetjes en zwemmen in de zee) Overigens komt deze dochter nog steeds graag naar de wei en geniet ook van de rust en de natuur en… het strand. De impact van de grote verhuizing in 1992-1993 o.m. naar de nieuwe wei betekende dat er ruimte op de oude wei ontstond. Pas 7 jaar geleden in 2009 hebben Marja en Frans de stenen nieuwbouw gerealiseerd.

Marja kan zich de sfeer nog goed herinneren. Met name de Pinksterspelen waren erg gezellig. Een groot feest alle dagen. Sport, ringsteken enz. Het was net een grote familie. Beide hebben de oude situatie nog goed gekend. De oer gezelligheid is aan het verdwijnen, alhoewel de contacten blijven. De verhuur van de huisjes heeft ook grote invloed. Men ziet elkaar niet meer zoveel en dat is wel jammer. Gelukkig is er de algemene ledenvergadering, de klus dag en bij goed weer een barbecue. Ze hopen er nog lang van te mogen genieten.

Zomerwoning huren of kopen?
Bekijk het aanbod
© 2024 De Galgewei