Home > De Galgewei > Bewoners > Interview Jeanne en Michel Schraven

Interview Jeanne en Michel Schraven

Interview Jeanne en Michel Schraven

Al vroeg, toen de kinderen klein waren, trok het gezin Schraven op vakantie naar Renesse. Hun wens was een stacaravan te kopen, maar via een advertentie in de STEM, werden zij geattendeerd op een huisje (oude nummering 7) op de Galgewei. Via Ton Reesink(collega) oriënteerden zij zich op dit aanbod en in 1985 kochten zij het van de fam. Walraven.

Het was een echte opknapper en Michel toog aan het werk. Vloer vernieuwd, huisje werd hoger gesteld en na twee jaar was het nagenoeg klaar volgens hun wensen. Vrij snel daarna kregen ze te horen dat ze verplaatst moesten worden. Dat was even schrikken. De oude situatie staat hen nog goed voor de geest. De wei, waar de meeste vaste eigenaren in de zomer kwamen, met veel plezier en gepraat. Volleyballen en kinderspelen.

De voorzieningen waren nog spartaans, t.w. geen elektra en water alleen via een centrale voorziening. Later werden de huisjes aangesloten op het leidingnet en werd ook de riolering aangelegd. Butagas voor het koken en zelf meegebrachte accu’s voor wat verlichting, naast de gaslampjes. Ze beschikten over een “keldertje” wat bestond uit een gat in de grond, afgezet met stenen, wat fungeerde als koelkast. De verplaatsing werd door Michel aangegrepen om e.e.a. grondig aan te pakken. Van het oude huisje werd de indeling min of meer gekopieerd en verder alles in eigen regie opgebouwd. Later bij de versoepeling van de regels werd nog een schuurtje gebouwd voor de fietsen enz.

Michel is ook enkele jaren verbonden geweest aan het bestuur van de Galgewei. Voorzitter was toen Jasper Heijnsdijk, en later Wim Vermeule. Met Frans Geensen als secretaris, met Piet Maljaars als penningmeester, Mary Bije en Kees Moerkens als leden vormde dit jarenlang het bestuur. In een bestuursvergadering kreeg hij te horen dat op last van de brandweer enkele huisjes verplaatst moesten worden. De norm om minimaal 5 meter tussen de huisjes aan te houden, voor een evt. brandweerauto door te laten, was oorzaak van deze actie. Een onafhankelijk bureau maakte een plan inclusief voor het park Westduin. De gemeente, destijds nog Koudekerke, zette de percelen uit. Snel bleek het niet mogelijk te zijn alle huisjes te plaatsen. Er werd nog wat geschoven en aangepast en toen middels een loting werd hen de huidige plek aangewezen.

De bouwvoorschriften waren destijds streng. Geen gebruik maken van stenen, geen dakkapellen, hoogtes genormeerd evenals de m2 oppervlakte voor de te bouwen huisjes, kleurstelling.  Al met al is de verplaatsing goed gelukt, gelet op de huidige situatie. Zij zijn er trots op. De veranderingen behoeven geen achteruitgang te zijn. Zo was kort na de realisatie van zijn nieuwe huisje, besloten dat men de huisjes in steen mocht optrekken. 

Een van de markante invloeden, die Michel heeft laten blijken is zijn suggestie om het pad over de wei ook als een schelpenpad uit te voeren. Dit kreeg unanieme bijval en is ook gerealiseerd. Ze hopen nog lang van hun verblijf te mogen genieten als de gezondheid het toelaat.

Zomerwoning huren of kopen?
Bekijk het aanbod
© 2024 De Galgewei