Home > De Galgewei > Bewoners > Interview familie Eversdijk

Interview familie Eversdijk

Aan het woord is Ad Eversdijk. Het huisje is weliswaar nog steeds familiebezit en werpt zich op om namens de familie de herinneringen en zijn ervaringen met ons te delen. De familie is afkomstig uit Souburg en runde een kledingzaak. Zijn vader kocht medio 1960/1961 het huisje aan de strook. Het was een klein houten huisje en zij gaven er de naam “de blokhut” aan. Zij kregen het vrij snel voor hun kiezen. De befaamde winter van 1963 zorgde ervoor dat de ijsschotsen op het strand kwamen en dat zelfs de Westerschelde deels was dichtgevroren. 

Hij weet ook nog te vernoemen dat de bewoners van “de strook” (langs de sloot) bijna allemaal hun ingang hadden aan de zijkant. Dat kwam omdat zij doodsbang waren dat de kinderen al spelende in de sloot terecht kwamen. Het huisje is verschillende keren verbouwd en opgeknapt. 

Zijn broers en zussen waren beduidend ouder dan Ad, maar hij daarentegen, groeide a.h.w. op met de andere “jonge” kinderen van andere gezinnen als Lia van de Kerkhof en Reggie Hoefman. Tijdens de grote vakantie was het een groot pretfeest op de wei. Zoals: elke avond gingen de ouders (tante Wiep) wandelen., allerlei tochten werden gemaakt, volleybal na de wandelpartijen. Over het volleyballen was Ad nog wat te jong maar allengs werd een recreatief jeugdteam gevormd. Toernooien werden bezocht in Dishoek/Zoutelande. Het gezamenlijk zwemmen werd afgesproken en zij trokken als club op naar het strand. Het is al eerder vermeld, het stiekem naar Kontiki gaan voor muziek en … frikandellen eten! Iemand op de uitkijk of er geen ouders aankwamen enz. Kampvuren stoken was ook een belevenis van jewelste.
In het hoogseizoen was vader overdag in de zaak en ’s-Avonds keerde hij terug naar zijn gezin (op de Galgewei) Er moest per slot van rekening wel geld verdiend worden.

Als het regende (hij herinnert zich dat het altijd mooi weer was) werden er spelletjes gespeeld als monopoly, veel kaarten. Als Lia van de Kerkhof (van Zee) op haar ukelele ging spelen was het groot bal. Ook had Lia een grammofoon op batterijen, waar hij de eerste plaatjes beluisterde. “Summers is here” van de Outsiders was favoriet destijds. Een nicht van Lia bracht zelfs een keer een plaat van Buddy Holly, dat was heftig! Later waren er the Beatles, Stones, Kinks, enz. Hij is nog steeds erg betrokken bij deze periode van de muziekgeschiedenis.

In het voor – en najaar werden uiteraard – vooral met Pinksteren – spelletjes georganiseerd, waarbij ook de ouders meededen. Zaklopen, kruiwagen rennen was vooral voor de toeschouwers een enorm vermaak. Op de wei kwam een groenteboer Witte uit Koudekerke, slager Koets kwam ook langs om zijn waren te slijten. Ook kan hij zich vaag herinneren dat er af en toe een visboer kwam. Voor de algemene boodschappen ging men naar Schout in het Vebenabos. Deze had een winkelnering in twee van de woninkjes, naast de huidige supermarkt. Ook moesten hier de gasflessen omgewisseld worden. Met een bolderkar werden meestal de kinderen erop uit gestuurd om deze(blauwe) flessen te verwisselen. Ook herinnert hij zich de periode dat er water bij de wasplaats gehaald moest worden. Eerst met een melkbus, later met jerrycans. In een reservoir bij het huisje kon dan water getapt worden. Over de wasplaats met douche weet hij nog dat dit slechts een koude douche was. Als het warm weer was enorm verkwikkend, maar anders brrrr … koud!

Veel gelachen hebben ze als de ouders in de loop van de ochtend hun emmers gingen legen. Deze enigste toiletvoorziening was voor elk huisje het geval. Nu zou men er niet meer om lachen, maar toen… Hoe klein het huisje was bewijst zijn beschrijving dat er driehoog geslapen werd (6 slaapplaatsen) en vader en moeder op een opklapbed in de kamer. Privacy…. Nooit van gehoord. De kleinkinderen genieten nu net als toen van de wei, alleen anders is zijn conclusie.

Het blijft een unieke plek, wat toch bewaard moet blijven, aldus Ad namens zijn familie.

Zomerwoning huren of kopen?
Bekijk het aanbod
© 2024 De Galgewei